Fornfunn på Eidegarden vitnar om gamal busetnad. Ei flintøks frå steinalderen viser spor etter menneske. Men i bronsealderen var truleg Eidegarden i ferd med å ta form. Det var den største og mest dominerande av gardane på nordsida av eidet over til Sandeid. Garden har namnet sitt frå dette eidet.

Rundt 40 kjende gravhaugar fortell at Eide er den mest fornrike garden i bygda, med fjerdeparten av alle gravhaugane i kommunen.

Adelsgods (1520 - 1690)

På 1500- talet var garden adelsgods, eid av Laurits Dahl og Erik Oresing. Men i 1652 var Austre Eide i hendene til Fjelberg- presten, Anders Brose.

I løa på Eide Gard finn me i dag eit trekanthakk i grinda. Desse trekanthakka er så interessante at det er utført åringsprosjekt på dei. Dei skriv seg frå 1540 - 1620. Desse trekanthakka er heller skjelsynte, men dei er også funne på gamle Fjelberg Prestegard. Ein kan då spørja seg, er grinda i løa vår gjenbruk frå prestegarden eller kva tid og kvifor er den hoggen inn? Truleg er dei skorne inn i stavane i symbolsk tydning som vernefunksjon eller fruktbarhetssymbol.

Dei siste 150 åra

Eidegarden vart etter kvart delt opp i mange bruk. Dette bruket kjøpte familien i 1854.
Den siste tida har husa på garden vore gjennom ei restaurering.
I Tunhuset går "bestemorsatmosfæren" hand i hand med moderne komfort.
Eldhuset som i tidligare tider var hjarte i tunet, er no som i si glanstid. Det stadfestar gamle bilete.
Vedhuset har vorte ei "Gildeskål". Her kan du nyta god mat, studera 3000 år gamal byggjeskikk eller la augo kvila i eit kulturlandskap med fjord og fjell, innmark og utmark.
Om du skulle få lyst å bruka kroppen meir, er det skogsvegar og turstiar til fjells og båt på fjorden.
For å ha teke vare på denne kulturarven, og gjort han tilgjengelig for andre, har eigaren fått Stiftelsen Norsk Kulturarv sitt kvalitetsmerke Olavsrosa.

Me skal ta vare på fortida for framtida - gjennom nåtida.